SOBE SOBE SOBE
Sobelenmek !!! Çocukluk yıllarımızdan kalma bi deyim aslında. Saklambaç oynarken kullanırdık. Ne güzeldi o yıllar o oyunlar. Nasıl da kaptırırmışız kendimizi oyuna. Ebe, yerinden uzaklaşmazsa gizlendiğin yerden seslenirsin önce:" Ebe yerinden ayrılsıııın". Ebe, hemen kulaklarını dikip sesin geldiği yöne bakar. Sonra emin ve yavaş adımlarla o tarafa doğru yürümeye başlar. Yürürken de sanki kan davalısı arkasından gelip ateş edecekmiş kaygısıyla saniyede 3 kez dönüp arkasına bakar. Uzaktır yerinden. Kendini güvensiz hisseder artık. Terlemeye başlar, kan basıncı yükselir, heyecandan titrer ve korkulan olur. Aksi yönde birisi deli gibi koşmaktadır. Düşünmeden fırlar. Bu esnada yüzlerdeki ifade değişmez. Kaşlar çatık surat asık gözler endişeli. Başka hiçbirşey düşünmezsin. Ebe yerine önce ulaşmaktır yaradılış gayen. Hırs küpü olursun, strese girersin. Düşman hedefe ulaşır ve var gücüyle duvara vurmaya başlar "sobe sobe sobe". Hırsın geçmez, koşmaya devam edersin, dokunsalar ağlayacak gibi olursun ve sen de hedefe vurursun elini ama için burkulmuştur bir kere. Nefes nefese kalmışsındır ve elin bomboştur. Ebe bişeyler demek zorunda hisseder kendini. "Oolum bundan sonra ebeye yerinden uzaklaşsın diyenin aaazını bunnunu kırarım bagh". Ne komiktir bu görüntüler. Hele bir de ebe etine dolgun semiz bir çocuksa. Nasılda koşarlar topun zıp zıp zıpladığı gibi. Ben onlardan biriydim. Hatta en tombullarından biri. Ebe olduğum zamanlarda ebelikten kurtulmam en az bi yarım saat alırdı. Yetişemezdim çünkü. Hasbel kader sobelediğim zamanlardaysa çok ağır takılırdım. Sanki bu benim için olağan bi durummuş izlenimi vermeye çalışırdım ama çok sevinirdim. Tam olarak içimden geldiği gibi tepkimi gösterecek olsam herhalde şöyle bir görüntü verirdim.
mehmet livvarcin TARAFINDAN 2:35 ÖS TARİHİNDE YAZILDI.
<$Blotutmasaydın keşke kendini mehmet. ne güzel seviniyosun sen öyle:)
<$BloAcaba alemde başka Livvarcin var mı diye google yaparken karşılaştım onunla. Dolunay öncesi henüz tam yuvarlak olamamış mahçubiyet vardı yanaklarında. "Bugün bu köşede yazıyorum ama siz beni birde yarın görün" der gibiydi. Benim yarını beklememe gerek yok. Ben daha Mehmet küçücük bir hilal iken anlamıştım onun birgün buralara geleceğini. Nasıl ışıl ışıl sevgi dolu tombul bakışlarıyla sanal alemde 3'lere 5'lere hatta 10'lara hitap edeceğini. Canım kardeşim seninle gurur duyuyorum. İyiki varsın. Bahtın açık olsun.
<$Blocanım abim :) beni onore(!)ettin. Biz henüz kendi çapımızı aydınlatabiliyoruz, ama gün gelir biz de senin gibi 70 milyona hitap ederiz
<$BloSanırım bir iletişim sorunuyla karşı karşıyayız. Birincisi ben 70 milyona hitap etmiyorum, ikincisi senin 3-5 (belkide 100-200)insana hitap ediyor olmanı küçük görmüyorum. İnternette bir anda karşıma çıkınca duygulandım. Bizim ufaklık bak neler yapar olmuş dedim içimden. Dahası sende olduğuna kesin inandığım sosyal yeteneklerinin bir şekilde ortaya çıkıyor olmasından duyduğum sevinci ifade etmek istedim. Belki başaramadım ama aslında seni (!) siz bir şekilde onere etmek istedim. Ben burada kesmek zorundayım. Gözyaşlarım yazı yazmamı engellemeye başladı.
<$Bloneyse abi, 70 milyonun önünde tartışmayalım :)) hlivvarcin de halenin blogu bu arada.
<$BloYorum Gönder
Hakkımda
Profilimin tamamını görüntüle